آدمی که دوستت دارد
خیلی زودبرایت عادی می شود،
حرف هایش، دوستت دارم هایش…
و تو خیلی زود کلافه میشوی
ازبهانه هایش، اشکهایش، توقع هایش.
و چون تصور میکنی که همیشه هست، همیشه دوستت دارد؛
هیچوقت نگاهش نمیکنی
نگرانش نمیشوی،
برای از دست دادنش نمی ترسی
او همیشه هست
امااو هم آدم است…
روزی که کارد به استخوانش برسد
کوله بار اندوهش را برمی دارد
و بی سر و صدا می رود…
حسی به من می گوید
آن روز، بی اراده صدایش می زنی
اماجوابی نمی آید…
فقط برایت جای پایش می ماند.
اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا اَباعَبْدِاللَّّه